'Not spicy' redefined in Malakka

De titel van de bijdrage van vandaag doet vermoeden dat wij enigszins onze monden hebben verbrand. Dat is ook zo... Maar eerst even het verhaal van de reis van Singapore naar Malakka. Het goede nieuws is dat we uiteindelijk veilig zijn aangekomen. 

Volgens plan iets doen is wat wij best goed kunnen. En dat betekent dat wij bepakt en gezakt zoals met de busorganisatie afgesproken om 09.30 op het meetingpoint waren. Om de bus van 10.00 te nemen en om naar schatting om 14.30 het hotel in Malakka binnen te lopen. 

Het liep allemaal iets anders. Waarom zullen we nooit weten omdat niemand van de busorganisatie zijn verantwoordelijkheid nam om ons in te lichten over het hoe en waarom van wijzigingen. Bij het inchecken werd mij nog wel duidelijk gemaakt dat we na de grenscontrole in een andere bus zouden moeten overstappen. Uiteindelijk om 10.25 vertrokken en om 11.15 aangekomen bij de grens met Maleisië. Daar kwam ik bijna de douane niet door. Moest mee naar een aparte kamer. En net toen het ongemakkkelijk begon te worden en ik me toch een beetje zorgen begon te maken mocht ik verder. Arme Ien maar buiten het kamertje wachten. Heeft 10 minuten geduurd, maar waren wel lange 10 minuten. Had iets te maken met vingerafdrukken die niet goed doorkwamen. Pfoe....

De nieuwe bus was nog niet gearriveerd doch zou snel komen. Om 11.55, dus... om vervolgens nog doodleuk een uur te blijven staan omdat er ook nog andere reizigers bij kwamen. Het moet gezegd worden dat het een prachtige en heel comfortabele bus was, met een goede, rustig rijdende chauffeur, maar uiteindeljjk waren we pas om 16.45 in het (prachtige) hotel... Toch jammer omdat je voor je gevoel een hele middag mist.

We zijn richting het centrum gelopen en hebben bij een werkelijk onooglijk Indiaas restaurantje gegeten. Zoveel is ons wel duidelijk nu: hoe slechter de eettentjes er uit zien en hoe meer locals er zitten hoe groter de kans op super lekker eten! En zo nu dus ook. Zie de twee fotootjes. Ien kreeg haar rijst met toebehoren op een bananenblad geserveerd, waarbij mannetjes met grote pannen, containertjes, manden enzovoorts telkens iets nieuws kwamen serveren totdat het bestelde gerecht compleet was. Er werd veelal met handen gegeten, maar dat was ons toch iets te gortig. Wat een fantastische belevenis weer. We konden kiezen uit 'spicy', 'less spicy' en 'no spicy'. Voor de veiligheid maar effe de laatste optie gekozen. Maar mensen, wat was dat heet! Ik wil echt niet weten hoe spicy dan proeft.... Maar wel weer zo smakelijk. En wat rekenden we af voor twee volwaardige gerechten en twee verse lime sappen: 24 Maleisische Ringgit, omgerekend €4,82.... Dat smaakt naar meer!! Nu lekker kopje koffie, lezen en snurken! Morgen Malakka verder verkennen.