Wandelen in Parco Nazionale della Maiella

Na een geweldig ontbijt, met weer hele lekkere zoete zaken, besluiten we een wandeling te maken. Het is immers bijna strak blauw en een graad of 23... We rijden naar een volgend dorp, San Eufemia,  omdat vandaar wandelingen beginnen die niet de hele dag in beslag nemen, het moet immers wel een lolletje blijven. We willen wel een kaart van het gebied hebben die je bij de plaatselijke VVV kunt kopen. En die dus dicht is. Eerst maar eens een stokbrood en Bressaola kopen voor de lunch. Daarna naar de plaatselijke tobacco getogen en zowaar heeft de stokoude eigenaar, die nog Engels spreekt ook, precies de kaart liggen die wij zoeken. Bingo! Met behulp van onze nieuwe aanwinst vinden we de startpositie van de uitgekozen wandeling makkelijk en in vol ornaat (lees: Hans met de rugzak) en vol goede moed starten we de tocht. Wat we op de kaart hadden kunnen zien, maar we ons niet beseften, ging deze wandeling geheel en al door zeer bosrijk gebied. Ook nog eens waterrijk, want de wandeling staat bekend om zijn waterbronnen. Dus: verschrikkelijk veel muggen. Deet bij ons? Jazeker, in het hotel... Anti-jeuk bij ons? Ja zeker, in het hotel... Dus...

Na zo'n kleine twee uur zijn we terug bij de auto en zoeken een plek om een broodje te eten, het is inmiddels bijna half 2. Lekker en vooral ook leuk om op zo'n bergweitje een beetje te klooien met stokbrood, Bressaola en zakmes.

Ons hotel beschikt over een klein zwembad en we besluiten de rest van de middag daar door te brengen. Totdat het na 40 minuten gaat regenen en onweren. Dan maar lekker voetbal kijken (ik) en boekie lezen (Ien). Ach arm Duitsland 😁😁😁. 

Nadat blijkt dat praktisch alle restaurantjes gesloten zijn besluiten we in hetzelfde restaurantje als gisteravond te eten. Gisteren stampvol, vandaag zijn we de enigen. Het is niet minder lekker. 

Morgen gaan we naar L'Aquila, aan de rand van het grote gebied Sasso Grande, met hoogste berg van bijna 3000 meter....

Nu snurkenstein!